Ze hebben zich speciaal gekleed op hun zondags om te poseren op de veewagen van Piet Snoeys.
De herberg genaemt het Slickgat
De uitgave van De Brabantsche Illustratie van woensdag 15 augustus 1928, wijdt een volle pagina aan ons dorp Langeweg. De fotograaf legt enkele hoekjes van ons dorp vast met de bedoeling de kijker of lezer in het Brabantse land of daarbuiten, te overtuigen van het feit dat ondanks de nieuwe naam van het dorp sinds 1910, Langeweg nog niet bepaald terecht is gekomen in de vaart der volkeren. De schooljeugd loopt er nog massaal op klompen. De kasseienwegen zijn nog rijkelijk bezaaid met de uitwerpselen van een stel zojuist gepasseerd koppel knollen. De mallejan van de wagenmaker, beladen met direct uit de natuur ontrokken boomstammen, trekt de aandacht van de fotograaf en toont ons dat de industriële revolutie Langeweg nog maar met mate bereikt heeft. De voddenboer die met zijn kar en hond Langeweg aandoet, krijgt als enige vreemdeling veel aandacht van de jeugd die uit is op een prulletje voor een bulletje . Opvallend moet het voor de fotograaf geweest zijn dat de kerk een beetje buiten het dorp ligt. Ons Dorp heeft de kerk niet in het midden staan zoals gewoonlijk maar wel een herberg zoals bijgaande foto ons laat zien. Van het dorpsplein, voor eeterij De Droom, is aannemelijk dat het een van de eerst bewoonde plekken werd ter hoogte van het huidige Langeweg, na de herbedijking van het Oudland in de 16e eeuw. En, zo leert ons de geschiedenis, waar wegen elkaar kruisen hebben zich in veel gevallen nederzettingen ontwikkeld vanwege de (ruil)handel in goederen die daar ter plaatse ontstond. Rond 1650 kunnen de bewijzen omtrent bewoning van deze plaats met zekerheid worden aangetoond. Er is zelfs sprake van het huis “genaemt het Slickgat”. Van de opeenvolgende eigenaren en bewoners zijn de beroepen vaak terug te vinden : brouwer, waert, kuiper, mouter, tapper. U kunt het zich voorstellen; op de plaats waar De Langeweg en Zuiddijk elkaar raken, passeert een hongerig paard en met een dorstige menner. De waert voorziet het paard van haver en de menner van gerstenat. Zo moet het ongeveer begonnen zijn. De waert boerde er ook wat bij, het groeide uit tot een landbouwbedrijf en vanwege de bestrating van de Langeweg in 1848, werd aan de uitbater ook de tol verpacht. De lindebomen met witgeschilderde stammen maken het dorpse beeld compleet. In november 1944 is het huis verdwenen. Vrijwel alles veranderde met uitzondering van het pakje Blue Band boter op de reclameplaat aan de schuur en…….het punt van waaruit Slikgat begon te leven is nog steeds ons dorpshart. April 2016