Hand- en kruisboogverenigingen schoten als paddenstoelen uit de grond (1)
In augustus 1945 werd te Langeweg de Kruisboogvereniging Gilde St. Sebastiaan opgericht. Eind 19e eeuw was in ons dorp al een handboogvereniging actief. Hand- en kruisboogverenigingen konden hier opschieten vanwege een overvloed aan ruimte tussen de verspreide bebouwing. Verschillende Slikgatse herbergiers en bierhuishouders wisten mensen voor deze vorm van vrijetijdsbesteding warm te krijgen en ze daarmee min of meer tot geregeld herbergbezoek te verleiden. Schietbanen schoten als paddenstoelen uit de grond. In 1889 is de eerste handboogschutterij opgericht in de herberg van Jan Kavelaars, midden op Slikgat. Herbergier van Kaam tekende bezwaar aan tegen de vergunningaanvrage voor een baan pal achter zijn herberg. De schietrichting was hem niet duidelijk , hij vreesde voor een afname van de clientèle van zijn herberg, indien dezen de pijlen rond de oren zouden vliegen. Toch werd tegenover de herberg van Kavelaars, in het westelijk uiteinde van de Kleine Spiepolder, de baan aangelegd waar de vereniging Genoegen Onder Ons ‘s zondags na de Hoogmis zijn pijlen verschoot. In de wintermaanden ging de spanning van de bogen. Maar het gezelschap zat niet stil. Ze had meerdere pijlen op haar boog. Zo werd op zondagavond 15 januari 1898 in de herberg van Kavelaars een uitvoering gegeven door het handboogschuttersgezelschap. Opgevoerd werden achetreenvolgens: Een drama in drie bedrijven (Gerardus de zwarte of de terugkomst ener broeder), een blijspel (Een uur in de kazerne), een blijspel (Hans de kruier in het verhoor), een kluchtspel (Boer en handelsreizigers), een blijspel met zang (De melkboer) en als laatste, of het niet op kon, een blijspel (Een mens zonder geld). De pers liet zich in lovende woorden uit:‘ De uitvoering die door een talrijk publiek werd bijgewoond, slaagde naar wensch. Blijken werden gegeven van grondige studie en degelijke repetitien. Wij kunnen dan ook vrij zeggen, dat de dilettanten zich uitstekend van hun taak hebben gekweten en bij allen die tegenwoordig waren, een aangenamen indruk hebben achtergelaten. Hopen we Genoegen Onder Ons nog meenigmaal ten tooneelen te zien.’ Frans Voogt , bierhuishouder ter hoogte van het huidige adres Zuiddijk 17, vroeg in 1906 vergunning aan voor de aanleg van een baan voor een handboogschutterij achter zijn woning, op het land van Adam Schouwenaars. In 1906 is voor het eerst sprake van de kruisboogvereniging Strijdlust te Slikgat als deelnemer aan de schietwedstrijden te Princehage. In 1907, 1908 en 1909 trekt het gezelschap weer richting Princehage. In 1908 vroeg bierhuishouder Kees Ooijen vergunning aan voor de aanleg van een schietbaan voor de kruisboog aan de Zuiddijk ter plaatse van de huidige huisnummers 53-63. In datzelfde jaar richtte herbergier Lucas van Steenhoven een kruisboogbaan in tussen de schuren op zijn erf. Waar de eerstgenoemde Kruisboogvereniging Strijdlust thuis lag, wordt niet duidelijk. Iedere herberg trok in die tijd al een bepaalde groep aan, voornamelijk van het mannelijk geslacht. Onderhuids waren er toch in het kleine Slikgat standsverschillen. Herbergen, bierhuisjes, waren door onderlinge concurrentie en niet in de laatste plaats door drank, in het verleden vaak broedplaatsen voor het ontstaan van verenigingen die eenzelfde doel nastreefden. Zo verging het ook de schietverenigingen. Niet voor niets droeg een van de kruisboogverenigingen de naam Strijdlust. In 1910 nam Strijdlust deel aan een concours te Made en in 1911 aan een internationaal concours te Waspik . De vereniging eindigde op de vijfde plaats. Ondanks het internationale karakter van dit concours, kregen die van Slikgat nog een extra prijs omdat ze ‘van het verst gekomen waren’. Ook bij handboogvereniging Genoegen Onder Ons mankeerde het niet aan strijdlust op het moment dat ze met lege handen kwamen te staan; in 1912 moest ze het veld ruimen voor de bouw van het zusterklooster en Maria School.
februari 2020